Donderdag 22 mei 2008 (vervolg)

De Brussel-Heathrow-Doha-Dar-es-Salaam route, gecombineerd met een haast ondraaglijke hitte en een zingende imam, hebben me toch wat in de war gebracht… vandaag om 5h30 al klaarwakker! Dan maar een ochtendwandelingetje door de sfeervolle steegjes van Sinza (de wijk waarin ik verblijf). Vervolgens om 10h naar COSTECH geweest (Tanzanian commission for science and technology) om de kwestie van mijn ‘research permit’ in orde te brengen. Ik kwam er terecht in het meest koloniale gebouw dat ik tot nu toe in Dar ben tegenkomen. Na een honderdtal gangen en trappen vond ik eindelijk het kantoor waar ik moest zijn. Een man, die met zijn voeten op zijn bureau een korte siësta aan het houden was, deelde me mee dat COTECH (tegen alle verwachtingen in) mijn application file en fee begin mei wel degelijk ontvangen had. Verder wist hij me te vertellen dat het hele dossier begin juni zal besproken worden en hij me ‘zo snel mogelijk’ op de hoogte zal brengen van ‘the outcome’… . Hmmm…’zo snel mogelijk’…jaja…na 360 telefoons en e-mails bedoel je waarschijnlijk?! Fingers crossed dus!

Na COSTECH was Shoprite aan de beurt (je weet wel…dat stukje Amerikaanse decadentie in het midden van Dar). Na het inslaan van de nodige Westerse luxeproducten (d.i. appels, melk, pasta, etc. J) werd het weer heftig onderhandelen om aan een niet-Mzungu prijs een taxi te bemachtigen. Een goedwillige ziel bracht me uiteindelijk terug veilig thuis (geloof me…een helse opdracht op deze Tanzaniaanse wegen). Onderweg kwam ik Kirk tegen, die zich puffend een weg baande door de drukke massa. Gelukkig kon ik, tot groot amusement van de taxichauffeur, MZUNGU! roepen en de afgematte Canadees een lift naar huis aanbieden.

De rest van de dag bracht ik door bij de kinderen. Na een ware huiswerkveldslag met Saida’s wiskunde en Malinga’s leesoefeningen, was het nog een uurtje ‘playtime’ . De kleine Myriam en haar broertje Adrian waren vandaag ook van de partij. Myriam ziet er nog steeds even lachwekkend scheel uit, en Adrian is met zijn drie-talige opvoeding (Spaans-Engels-Kiswahili) al even hilarisch in de war! Met ‘One, two, three Piano’ en ‘sailor can I cross the line’ werd weer een hit gescoord en eindigde deze dag in schoonheid.

Morgen ga ik op avontuur naar de universiteit van Dar es Salaam…wat zullen ze daar voor mij in petto hebben…?